In september 2023 is er een nieuwe Finfish studie opgesteld door AIPCE (EU Fish Processors and Traders Association) en CEP (European Federation of Importers and Exporters of fish) (opgericht in 1959), dit is een nuttig hulpmiddel geweest bij het uitleggen van de vis- en zeevruchtenverwerkende industrie en sector.
Na een gebrek aan aanbod in 2021 ontvingen importeurs eind 2022 hun producten tegen zeer hoge prijzen, de noodzaak om het gat te dichten was enorm. Door hoge prijzen en koelcellen vol met onverkochte producten daalde de omzet eind 2022 begin 2023 flink wat resulteerde in vergelijking met het jaar ervoor in veel lagere winsten voor de meeste bedrijven in de EU.
Niet alleen de hoge prijzen en de enorme voorraden in Europa hadden invloed op de markt, ook handelaren en industrie hadden last van het verminderde aanbod uit Rusland. Ook blijft de Brexit de handel tussen het VK en de EU bemoeilijken, en de onderhandelingen tussen Noorwegen en de EU zijn nog niet geregeld.
Grootste uitdaging in de markt voor importeurs is het inkopen van de grondstof, terwijl het nog steeds moeilijk wordt om geschikte arbeidskrachten te vinden.
De belangrijkste bevindingen in dit vinvisonderzoek zijn als volgt
- het totale marktaanbod (EU-productie + invoer uit derde landen) voor de EU bedroeg in 2022 12.092 duizend ton
- Het binnenlandse verbruik in de EU bedroeg in 2022 3.236 duizend ton
- In 2022 werd 8.856 duizend ton vis en schaal- en schelpdieren voor consumptie ingevoerd uit derde landen
- De uitvoer naar derde landen bedroeg in 2022 2 241 duizend ton
- het totale verbruik in de EU (binnenlands aanbod in de EU + invoer – uitvoer) bedroeg in 2022 9 851 duizend ton
- De consumptie per hoofd van de bevolking bedroeg in 2022 22,1 kg
- de minimale afhankelijkheid van invoer in de EU voor 2022 is gestegen tot ongeveer 67 % van het totale aanbod
Dit heeft de volgende gevolgen voor de 2 grootse producten van ons assortiment:
Garnaal
De totale aanvoer van garnalen in de EU bedroeg in 2022 8898 duizend ton. Dit is exclusief de niet-quotasoorten zoals bruine garnalen (Crangon crangon). Van deze aanvoer werd 881 duizend ton garnalen geïmporteerd uit derde landen en 9 duizend ton was afkomstig van garnalenvisserijen die in de EU onder visserijquotabeheer vallen. Hieruit blijkt dat de EU sterk afhankelijk is van import voor garnalen. De meeste garnalen werden geïmporteerd uit Ecuador (22%; gekweekte witte garnalen Penaeus vannamei), Groenland (14%; wilde Borealis-garnalen), Vietnam (14%; gekweekte Pacifische witte garnalen en zwarte tijgergarnalen), India (11%; gekweekte Pacifische witte garnalen en zwarte tijgergarnalen) en Argentinië (9%; wilde Argentijnse rode garnalen Pleoticus muelleri).
Tonijn
De totale aanvoer van tonijnproducten uit derde landen bedroeg in 2022 in WFE 1.167 duizend ton. Van deze totale EU-visserij werd in 2022 in totaal 59 duizend ton tonijnquota aangevoerd. In 2022 werd in de EU ongeveer 20 duizend ton tonijn gekweekt. Dit resulteert in een zelfvoorziening van 5%. Deze zelfvoorziening is een onderschatting, waarbij de quotavrije tonijnvisserij niet is meegerekend. De tonijnvissersvloot van de EU brengt een aanzienlijk grotere hoeveelheid tonijn aan land dan de eerder genoemde hoeveelheid. De totale aanvoer van tonijn door EU-vaartuigen bedraagt meer dan 500 duizend ton. De overgrote meerderheid wordt echter buiten de EU aan land gebracht. Spanje is de nummer 1 producent, gevolgd door Frankrijk en Italië. Het grootste deel van de tonijn die door de EU-vissersvloot wordt gevangen, wordt aangeland en uitgevoerd in havens in de buurt van de tropische visserijgebieden in West-Afrika (Ivoorkust, Ghana) en de Indische Oceaan (Seychellen, Mauritius, Madagaskar), waar het wordt verwerkt tot tonijnblikjes en vervolgens weer naar de EU wordt uitgevoerd in het kader van preferentiële handelsregelingen die zijn geërfd van de Overeenkomst van Cotonou, namelijk de economische partnerschapsovereenkomsten met ESA (Oostelijk en Zuidelijk Afrika) en West-Afrika (Ecowas).
Source: Finfish Study AIPCE-CEP September 2023 (aipce-cep.org)